چه
تفاوتی بین روان کننده، فوق روان کننده و ابر روان کننده وجود دارد ؟
روان کننده های بتن اولین نسل تولید شده افزودنی بتن می باشند که بر پایه لیگنوسولفونات بوده و معمول برای بتن های معمولی با نسبت آب به سیمان بیشتر از 0/45 کاربرد دارند.
فوق روان کننده ها دومین نسل تولید شده در خصوص روان کننده های بتن می باشند که بر پایه نفتالین سولفونات بوده و برای بتن های با نسبت آب به سیمان 0/4 الی 0/45 به کار می روند.
ابر روان کننده ها آخرین و جدیدترین نسل روان کننده هستند که بر پایه پلی کربکسیلات بوده و برای تولید بتن های ویژه از جمله بتن خود تراکم کاربرد دارند. این نوع روان کننده ها گران هستند و معمولا" برای بتن با نسبت آب به سیمان کمتر از 0/4 کاربرد دارند.
- نحوه اثر روان کننده چگونه است ؟
این مواد بر روی ذرات سیمان می نشینند و با باردار کردن ذرات سیمان، ایجاد نیروی دافعه بین ذرات می کنند بنابراین ذرات همدیگر را دفع کرده و بتن روان می شود.
- روان کننده ها به چه منظور در بتن به کار می روند ؟
روان کننده ها برای سه منظور در بتن به کار می روند:
1- در بتن با نسبت آب به سیمان برابر با بتن شاهد، باعث افزایش روانی بتن شده و بتن را بدون کاهش مقاومت، کار پذیر می کنند.
2- در بتن با نسبت آب به سیمان کمتر نسبت به بتن شاهد، روانی کافی را به بتن می دهند و باعث افزایش مقاومت بتن می شوند.
3- در بتن با عیار سیمان کمتر، می توانند به وسیله کاهش نسبت آب به سیمان و تامین روانی باعث صرفه جویی در مصرف سیمان شوند.
- مزیت های استفاده از روان کننده
- افزایش اسلامپ و کارپذیری بتن
- کاهش آب مصرفی بتن در محدوده 5 تا 12 درصد
- افزایش مقاومت فشاری بتن
- امکان کاهش میزان مصرف سیمان بتن
- سهولت پمپاژ بتن به لحاظ روانی بیشتر
- جلوگیری از بوجود آمدن ترکهای سطحی
- جلوگیری از خزش و انقباض بتن
- جلوگیری از آب انداختگی بتن
